Your Finger Nails Against Our… by Bekir Dadır

This month, PEN South Africa is proud to be partnering with İlkyaz, a monthly, literary platform that features works from writers in Turkey who are under the age of 35 and whose voices are rarely heard. The publication aims to do this by showcasing the prose or poetry of three selected writers each month.

To help amplify their voices, we will be sharing the work of this month’s three selected writers here on our website, as well as on Twitter. Each piece will be published in both English and Turkish.

Bekir Dadir is one of these writers. He was born in Şanlıurfa in 1993 and currently studying at Antalya Akdeniz University in the Turkish Language and Literature department. His poems, critical and analytical essays and interviews have been published by newspapers and magazines such as: Yasakmeyve, Varlık, Hürriyet Gösteri, Yeni e, Şiirden, Mühür, Hayal, Edebiyatist, Çağdaş Türk Dili, Kıyı, Koza Düşünce, Evrensel, Aydınlık Kitap, Gazete Duvar, Artfulliving For his compilation, “The Desert’s Gardener” he recieved the 22nd Ali Rıza Erten Poetry Award. “The Desert’s Gardener” was published by Hayal publications in September 2018.

Read more about our partnership with İlkyaz.

Your Finger Nails Against Our… by Bekir Dadır

Cause I was the guardian of meandering roads

I would bleed the waiting with the skin on houses

I would augment the rooms with water, hesitating

I was in such solitude that I’d speak in recitation

Cause I always resembled a deficient kindness

 

For this voice you waste to finish

To cease these half measured colors you slash to finish

I would stand before you with a dream unbeknownst you

This was my sharpest talent

Alongside discovering the mornings

Cause someone had to bear the crime

Cause the crime…

 

Ripping my fingers off your hands

I would feed them to your dogs against a backdrop of tombstones

I would carve my eyes out at the helm of your casualties

I wished that what you see be as much as the pain I have seen

Cause I would jump through an emptiness to your farthest places

 

Cause I knew the deprival of this copper age

Those that only had bruises to caress

I knew that the sky is not the same at every sight

And that the earth always blooms its flowers with blood

 

Your sharp teeth would turn into my skin

All the houses would carry my courtyard

My posture, the gardens would keep to my arise

Your insidious promises and judging breath

I knew amidst all these things

I knew the neighborhoods and my overflowing heart

How the shatters of tradesmen are stoned when I shushed

I knew by the size of your torso

 

Let’s assume for a minute

That I’ve borrowed your voice

For once, your breath, your heavy sighs and letters

I would turn to the wells, stones and the windows of waiting

I would return to the days you left mothers faded

 

You, no doubt would still have your nails

That sears our torsos each passing day,

Each passing day with a roaring crowded sound

Patrolling our rooftops

Every passing day.

Translated with the author’s approval by Ege Dündar

***************************************************

Sizin Tırnaklarınıza Karşı Bizim…

çünkü ben biçimsiz yolların bekçisiydim
kanatırdım beklemeleri evlerin tenleriyle
odaları çoğaltırdım sularla, çekinerek
ezberden konuşacak kadar da yalnızdım
çünkü ben eksik kalmış bir iyiliğe benzerdim hep

bitsin diye durmadan harcadığınız bu ses için
bitsin diye kestiğiniz bu yarım yamalak renkleri durdurmak için
dikilirdim karşınızda bilmediğiniz bir düşle
en büyük yeteneğimdi bu benim
bir diğeri de sabahları keşfetmek
çünkü suçu üstlenmeliydi biri
çünkü suçu…

koparıp parmaklarımı ellerinizden
yem ederdim köpeklerinize bir mezar manzarasında
gözlerimi ölülerinizin başında oyardım
isterdim ki gördükleriniz benim gördüğüm acılar kadar olsun
çünkü ben atlardım bir boşluktan sizin ırak yerlerinize

çünkü ben bilirdim bu bakır çağın yoksunluğunu
okşanacak sadece yarası olanları
bilirdim gökyüzü her bakışta bir değildir
ve yeryüzü hep kanla açtırır çiçeklerini

benim tenimi perçinlerdi sizin keskin dişleriniz
benim avlum olurdu bütün evlerde
oturuşum olurdu, kalkışım olurdu bahçelerde
sizin kaypak sözleriniz, yargılayıcı soluğunuz
ben bilirdim bunca şeyin arasında
mahalleleri bilirdim, taşan yüreğimi bilirdim
sustuğumda da esnaf kepenklerinin taşlanmasını
gövdenizden bilirdim

diyelim ki bir kere ödünç aldım sesinizi
bir kere soluğunuzu, iç çekişinizi, harflerinizi
dönerdim kuyulara, taşlara, bekleyiş pencerelerine
anneleri solgun bıraktığınız günlere dönerdim

sizin yine hiç kuşku yok ki tırnaklarınız olurdu
her geçen gün gövdemizi dağlayan, her geçen gün
çatılarımızda gezinen kalabalık bir sesle
her geçen gün